Verwaaid

Iedereen kent dat wel, door weer en wind loop je buiten over straat en de wind rukt aan je jas terwijl je haren bijna van je kop afwaaien. Nadat je de voordeur van je huis bent binnen gestapt en je jas aan de kapstok hebt gehangen, kijk je in de spiegel en denkt: ik zie er behoorlijk verwaaid uit. In het zeilersjargon wordt er echter iets anders mee bedoeld en wij ervaren dat vandaag weer aan den lijve. We liggen verwaaid in Göteborg, wat zoveel inhoudt dat het buiten op zee te hard en vooral uit de verkeerde richting waait om de volgende etappe af te gaan leggen.

Als hardlopers staan we in de startblokken om verder te varen. De kaarten liggen op tafel en de tank zit vol diesel. Het proviand is ingeslagen om meerdere dagen niet te hoeven verhongeren en de watertank zit vol. En dan moet er besloten worden, gaan we varen of niet. We zullen een poging wagen om uit te leggen hoe dat in zijn werk gaat, zodat jullie als lezers op de hoogte worden gesteld van onze dilemma’s.

Als eerste kijken we naar de zeekaarten van het traject dat we willen gaan varen. Dat is op zich al lastig genoeg. Als je in je auto stapt en naar een door jou gekozen bestemming wil hebben de wegenbouwers van Nederland je maar een beperkt aantal keuzes gegeven, die door de TomTom zo passend de snelste of de kortste route genoemd worden. Op zee is dat toch wel wat anders. De zee kun je eigenlijk wel vergelijken met een heel groot asfalt plein waar je alle kanten uit kunt rijden. Er staan op deze vlakte geen witte strepen als op een weg, maar om de zoveel tijd een groene, rode, zwart/gele, rood/witte of anders gekleurde boei, die de dolende zeeman een idee met geven waar hij zich bevind. Als je je houdt aan de aanwijzingen die deze maritieme verkeerswijzers geven, dan kan er niet veel mis gaan. Daarmee heb je echter je route nog niet bepaald. We moeten zelf een keuze maken en voor de overtocht van Göteborg naar Denemarken hebben we een aantal opties: de westkust van Zweden afzakken richting Malmö of het Kattegat naar het oosten oversteken of het Kattegat in zuidwestelijk richting schuin oversteken, wat TomTom de snelste en kortste route zou noemen.

De keuze van de route is dan weer afhankelijk van de weersverwachting, waar we al het één en ander over hebben geschreven. Op internet hebben we prachtig weer site’s gevonden die ons van uur tot uur de wind in een bepaald gebied voorspellen (www.Wind & weather forecast / Wind & Wettervorhersage Nidingen). Daarvoor moeten we natuurlijk wel toegang hebben tot het wereld-wijde-web. Onze voorkeur gaat daarbij uit naar onbeveiligde en gratis netwerken, waartoe we met onze laptops door woonwijken gaan lopen en inbreken op netwerken van slordige digibeten. De zo verkregen informatie gaan we grondig analyseren, waarbij we vooral kijken naar de snelheid van de wind en richting waar uit zij waait.

Dan komt de volgende parameter in beeld. Varen we onder hoge of lagerwal of over open water. Deze informatie is van groot belang voor de golfslag die we mogen verwachten. Bij wind tegen en hoge golven komen we zo langzaam als de gemiddelde rollator-gebruiker vooruit en worden we de hele dag heen en weer geslingerd, alsof je met een terreinwagen dwars over de Veluwe rijdt. Daarbij komt ook nog dat er grote hoeveelheden zeewater over de boeg komen, die de voorkeur hebben direct in de kuip terecht te komen, dan wel via een nog steeds onbekende weg de voorkajuit onder water zet.

Alsof het nog niet genoeg is moet je ook nog langs je route het aantal vluchthavens bekijken. Het woord vluchthaven klinkt als een nederlaag die je hebt geleden op de elementen en waarvoor je bent gevlucht. Wij noemen het liever alternatieve havens, want dat klinkt een stuk positiever. We kijken langs de route naar de havens die we binnen kunnen lopen als de omstandigheden toch anders blijken te zijn op het water dan we verwacht hadden, of als we gewoon geen zin meer hebben om door te varen en de voeten op vaste wal willen zetten.

Met deze brij van gegevens in onze grijze cellen moeten we dan ook nog samen een beslissing nemen wat we nou gaan doen. We wikken en wegen. Kijken nog eens op de kaart alsof die veranderd is. Nemen nog maar eens het weerbericht door en in goede scheepvaart termen hakken we dan de knoop door. En zo liggen we nu in een haven net buiten Göteborg. We varen vandaag niet. En nu maar hopen dat het dan ook loeihard gaat waaien, zodat we vanavond in de kajuit, als de wind door de verstaging giert, tegen elkaar kunnen zeggen: Maar goed dat we vandaag niet zijn gaan varen hé, en nog een glas wijn in schenken om morgen de hele procedure nogmaals te gaan doorlopen.
Als we met een caravan op reis waren gegaan was zwarte zaterdag onze enige zorg geweest.

PS Bij plaatsing van dit bericht liggen we in Saeby, Denemarken. Op 13 juli waren de weersverwachtingen gunstig en zijn we het Kattegat overgestoken. Het eerste stuk nog fikse golven en pittige wind maar in Denemarken aangekomen over een gladde zee en met wind stilte.