Sluizen en vrouwen
Door: Nico en Paul
Blijf op de hoogte en volg Nico en Paul
01 Juli 2008 | Zweden, Borensberg
Uiteraard weet iedereen, die ons weblog leest, waarom wij de in de afgelopen twee weken een zeer strakke planning hebben aangehouden en soms zelfs voor zonsopkomst de trossen al hadden losgegooid om op tijd aan het begin van het Götakanaal te zijn: RIA KOMT AAN BOORD.
Planmatig als we zijn waren we inderdaad op de afgesproken datum precies op de juiste plek (precies op tijd, op het juiste uur). Het was voor de overige bemanning prachtig om te zien hoe deze, doorgaans zeer rationele, matroos veranderde in een puber wachtend op zijn vriendinnetje, en dat na 25 jaar huwelijk. Toch slaat deze titel daar niet op.
Het Götakanaal brengt de Panic op meer dan 90 meter boven de zeespiegel en dat gebeurt door in totaal zo’n 64 sluizen omhoog en later natuurlijk ook weer om laag. Deze sluizen hebben soms wel een verval van 3 meter en dat vereist een speciale techniek. Voor degene die ooit deze kant uit varen wordt dat alles toegelicht in een folder. Deze folder werd door de schipper van de Panic met een breed arm gebaar terzijde geworpen met de opmerking dat die Zweden hem heus niet hoefden te vertellen hoe je @%$#&% door een sluis moest varen. Bij de tweede sluis werd de methode uit de folder gevolgd, mede omdat een jeugdige, didactisch goed onderlegde, sluiswachter de schipper als suggestie gaf om de methode uit het foldertje te proberen.
Inmiddels kunnen wij (inclusief Ria uiteraard) deze sluizen met onze ogen dicht, handen in de zak door varen. Dit geeft ons mooi de gelegenheid om onze medesluisgangers te observeren en deze observatie’s zullen we jullie niet onthouden.
Bij het aanvaren van de ingang van de sluis moet één van de opvarenden van boord met een lijn (dat is een touw of zoals sommige landrotten zeggen een “snoertje”) naar de wal. Omdat aanleggen vlak voor zo’n sluis niet mogelijk is, moet dit bemanningslid dus van de varende boot op de wal springen.
Bij echtparen die samen varen is dit dus steevast de vrouw die deze gevaarlijke sprong moet wagen. Aangezien de meeste zeilende echtparen pensionara zijn moeten deze bejaarde dames dus van hun boot afspringen. We zien het iedere keer weer gebeuren. Moeke heeft de werkhandschoenen en het zwemvest aan getrokken en staat met de lijn in de hand net te veel voor op de boot om goed af te kunnen springen en Pa staat achter het stuurwiel en heeft alleen nog maar oog voor de stenen wand die langzaam op de nu nog onbeschadigde romp afkomt.
Staat Moeke éénmaal op de wal, dan moet ze als de bliksem naar boven lopen op het hoogste punt van de sluis. Dat is toch snel een dikke zes meter hoger. De dames met heupproblemen halen we er dan ook snel uit hoor. Vervolgens moet zij de voorste lijn vast leggen en dan de achterlijn opvangen waarmee Pa al ongeduldig staat te zwaaien op het achterdek. Daarna komt het op het echte werk aan. Pa moet met behulp van een liertje het voorlijntje zachtjes in halen zodat de boot op zijn plek blijft liggen. De rolverdeling is dus logisch, Pa stoer achter het roer, moeke springen en rennen.
En o,wee als Moeke niet snel genoeg is, een lijntje laat schieten, aan het verkeerde punt vast maakt of even niet op let. Dan moet Pa met een rooie kop vanuit zijn lage positie aan zien hoe Moeke boven staat te stuntelen. Haar hartstochtelijk uitschelden kan natuurlijk ook niet
Planmatig als we zijn waren we inderdaad op de afgesproken datum precies op de juiste plek (precies op tijd, op het juiste uur). Het was voor de overige bemanning prachtig om te zien hoe deze, doorgaans zeer rationele, matroos veranderde in een puber wachtend op zijn vriendinnetje, en dat na 25 jaar huwelijk. Toch slaat deze titel daar niet op.
Het Götakanaal brengt de Panic op meer dan 90 meter boven de zeespiegel en dat gebeurt door in totaal zo’n 64 sluizen omhoog en later natuurlijk ook weer om laag. Deze sluizen hebben soms wel een verval van 3 meter en dat vereist een speciale techniek. Voor degene die ooit deze kant uit varen wordt dat alles toegelicht in een folder. Deze folder werd door de schipper van de Panic met een breed arm gebaar terzijde geworpen met de opmerking dat die Zweden hem heus niet hoefden te vertellen hoe je @%$#&% door een sluis moest varen. Bij de tweede sluis werd de methode uit de folder gevolgd, mede omdat een jeugdige, didactisch goed onderlegde, sluiswachter de schipper als suggestie gaf om de methode uit het foldertje te proberen.
Inmiddels kunnen wij (inclusief Ria uiteraard) deze sluizen met onze ogen dicht, handen in de zak door varen. Dit geeft ons mooi de gelegenheid om onze medesluisgangers te observeren en deze observatie’s zullen we jullie niet onthouden.
Bij het aanvaren van de ingang van de sluis moet één van de opvarenden van boord met een lijn (dat is een touw of zoals sommige landrotten zeggen een “snoertje”) naar de wal. Omdat aanleggen vlak voor zo’n sluis niet mogelijk is, moet dit bemanningslid dus van de varende boot op de wal springen.
Bij echtparen die samen varen is dit dus steevast de vrouw die deze gevaarlijke sprong moet wagen. Aangezien de meeste zeilende echtparen pensionara zijn moeten deze bejaarde dames dus van hun boot afspringen. We zien het iedere keer weer gebeuren. Moeke heeft de werkhandschoenen en het zwemvest aan getrokken en staat met de lijn in de hand net te veel voor op de boot om goed af te kunnen springen en Pa staat achter het stuurwiel en heeft alleen nog maar oog voor de stenen wand die langzaam op de nu nog onbeschadigde romp afkomt.
Staat Moeke éénmaal op de wal, dan moet ze als de bliksem naar boven lopen op het hoogste punt van de sluis. Dat is toch snel een dikke zes meter hoger. De dames met heupproblemen halen we er dan ook snel uit hoor. Vervolgens moet zij de voorste lijn vast leggen en dan de achterlijn opvangen waarmee Pa al ongeduldig staat te zwaaien op het achterdek. Daarna komt het op het echte werk aan. Pa moet met behulp van een liertje het voorlijntje zachtjes in halen zodat de boot op zijn plek blijft liggen. De rolverdeling is dus logisch, Pa stoer achter het roer, moeke springen en rennen.
En o,wee als Moeke niet snel genoeg is, een lijntje laat schieten, aan het verkeerde punt vast maakt of even niet op let. Dan moet Pa met een rooie kop vanuit zijn lage positie aan zien hoe Moeke boven staat te stuntelen. Haar hartstochtelijk uitschelden kan natuurlijk ook niet
-
02 Juli 2008 - 06:50
Judith:
En de rolverdeling is zo dat Ria, met het oog op de training, mag rennen en springen? -
02 Juli 2008 - 11:55
10y:
daarom mocht Ria mee natuurlijk...................... -
02 Juli 2008 - 13:00
Nandaknotters@versat:
Goh Ria, maar goed dat je zoveel getraind hebt. Het is geen Alp de Huez maar toch. Veel plezier, en laat die mannen ook maar eens iets doen.... -
02 Juli 2008 - 14:51
Jeroen Lugtmeyer:
Hallo Nico,
Nog bedankt voor je kaart vanuit St. Petersburg! Erg interessant trouwens om jullie weblog te lezen.
Succes!
Groet,
Jeroen Lugtmeyer (Rekenmeesters) -
02 Juli 2008 - 16:10
Alex:
De rolverdeling is op een duidelijke wijze nu uitgelegd. -
03 Juli 2008 - 08:49
Rob Teeuwen:
Goeiendag heren van het volgens mij wel heel goeie leven.
Ik heb zonet even gelezen waar jullie uithangen en waar jullie mee worden bezig gehouden, dat ziet er goed uit. Heb helaas nog niet al jullie verhalen gelezen, maar ik denk dat ik daar nu even tijd voor neem. Het lijkt me heerlijk om zo een avontuur te beleven. Ik hoop dat jullie verdere reis voorspoedig verloopt.
De Gr van Rob en Colinda vanuit het mooie stadje Meppel -
03 Juli 2008 - 17:26
Brand En Margje:
Hallo Scheepsjongens van....
Het lijkt ons toch weer enerverend dat jullie zoveel hoogteverschil varend moeten overbruggen.Dit had echter ook in Belgie gekund .Gooien jullie ook nog wel eens een hengeltje uit, en vangen jullie dan ook nog wel eens wat. Hier lezen wij weinig vissers-latijn over. och eerst maar weer een goede reis. -
03 Juli 2008 - 17:57
Lucy:
Zoals ik al eerder vermeldde: Ria komt vakantie houden en niet trainen voor de 100 m sprint op de Olympische Spelen. Ria succes met de mannen -
04 Juli 2008 - 12:52
Francien:
Haha! Erg leuk om alle verhalen te lezen! Geniet, geniet, geniet jullie!!
Groetjes vanuit Zwolle! -
04 Juli 2008 - 13:00
Jetty En Aad:
Beste Ria en haar matrozen. Jullie sluizenavontuur met aandacht gelezen en er is maar 1 advies. Ria neem het roer over ( want vrouwen zijn vele malen beter in het afmeren dan....)en laat je matrozen maar eens rennen, springen en de lijnen om de bolders leggen. Zij kunnen en zullen hiervan veel leren.Volgens de weerberichten is het uitstekend weer. Hoe is het met het eten van visjes, willen ze smaken?Zoals jullie reeds hebben ontdekt is niet alleen de havenmeester zeer belangrijk maar ook de sluiswachter. Zorg in ieder geval dat de punt van het schip in de sluis in de goede richting ligt. Nog een goed reis, groetjes Jetty en aad -
07 Juli 2008 - 12:46
Monique/ Victory:
Ik heb jullie beschrijving met veel plezier gelezen>Na 2 keer deze rolverdeling te hebben gevolgd,hebben we de rollen maar weer omgedraaid en Jan Bart doet nu gewoon de acrobatische toeren weer en ik zorg ervoor dat de boot onbeschadigd blijft.Ik vind langzaam varen nl niet truttig!succes verder,Monique
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
