Stilte voor de storm

In Brunsbuttel aangekomen hebben we gekozen om in de jachthaven direct achter de zeesluizen te gaan liggen. We hebben ons niet beseft dat het scheepvaart verkeer dag en nacht door gaat en deze zeeschepen passeerde op 10 meter afstand van ons bootje. Toen we eenmaal in onze kooi lagen en zo’n schip kwam voorbij dan leek het of er een goederen trein dwars door onze boot reed. Toch goed geslapen.

’S Ochtend vroeg eerst diesel getankt want na een hele dag varen was onze tank toch weer leeg en we moesten die dag 97 Km door het Noord-Oostzee kanaal varen. Het kanaal was een belevenis op zich. De hele dag hadden we tegemoet komende en passerende zeeschepen. Paul heeft die dag de stuurautomaat in gesteld zodat deze goed koers houdt, maar er gaat toch niets boven Nico aan het roer die inmiddels een volleerd roerganger is.

Aan het einde van de middag bereikten we de sluis bij Kiel en tot onze verbazing konden we er gelijk invaren en lagen er samen met schepen die ons uren daarvoor ingehaald hadden (de eerste zullen de laatste zijn). Eindelijk de Oostzee bereikt. De zon schijnt het waait en het water is gelijk glashelder. Met onze laatste krachten varen we naar een jachthaven aan de noordelijke zijde de inham bij het plaatsje Laboe. Een prachtige jachthaven met goede voorzieningen. Helaas konden we daar geen gebruik van maken omdat de havenmeester al naar huis was. Dit resulteerde in een kilometers lange wandeling met onze vuilniszak (de vuilcontainers zaten op slot) en hoge nood omdat de toiletten beter beveiligd waren dan ford Knox. De volgende morgen konden we bij de havenmeester een magneet kaart bemachtigen en van alle heerlijkheden van deze haven gebruik maken.

Om 9 uur vertrokken richting Denemarken. Prachtig zonnig weer alleen helaas geen zuchtje wind. Op een spiegelgladde zee op het ijzeren zeil richting Langeland. Onderweg de eerste dolfijnen in de verte gezien. Uren op de (elektronische) stuurautomaat gevaren en lekker zitten lezen. Aan het einde van middag zijn we in Spondsbjerg op het eiland Langeland aangekomen. Hier zijn we opzoek gegaan naar een pinautomaat om aan de plaatselijke valuta te komen. Helaas blijkt er in dit prachtige dorp geen enkele automaat te zijn en werden onze (betrouwbare) pasjes in de plaatselijke supermarkt geweigerd. Omdat onze euro’s ook al op begonnen te raken zagen we ons zelf al honger lijden de komende dagen. Gelukkig kon de havenmeester ons via zijn betaalautomaat aan wat kronen helpen en aan een overigens prima internet verbinding.

Morgen verder richting Kopenhagen