Aan de grond!

Maar dan wel bewust. De planning voor 5 mei was om zover mogelijk over de waddenzee naar het oosten te varen. We hebben drie keer een wantij gepasseerd, waarbij vooral de laatste erg spannend was. We wisten niet zeker hoe de dieptemeter ingesteld was. Bij 0,3 diepte (=30cm) voelden wij een keer de grond. Gelukkig konden we door richting Lauwersoog.

Paul had uitgerekend dat we bij Noordpolderzijl aan de grond zouden lopen, en aldus geschiedde. Na een biertje liep het wad weer vol. De wind wakkerde erg aan,circa 5-6 Bft. Het werd koud en na een goede maaltijd (Paul is een uitstekende kok) om 21:00 slapen. We hadden afgesproken om de beurt ieder uur te kijken of alles nog goed vast zat, want door de wind rolden we alle kanten op.

Om circa 02:15 liepen we aan de grond. Veel te vroeg wat we hadden uitgerekend, maar ja. Om 08:00 stonden we op en zagen dat de PANIC bovenop een zandbank met de neus in de grond lag. Voor deel is dat je dan makkelijk op het wad kan afstappen, nadeel is dat alle prut uit de bilge nu onder de vloer in de kajuit drijft (resten olie, diesel, water).

Volgens zowel de elektronische als papieren kaart zouden we in de vaargeul liggen richting Eems. Maar wij zagen geen enkele boei. Via de marifoon hebben we schiermonnikoog opgeroepen. Het zou nog twee uur duren voordat het water ons weer zou losspoelen. Hoe het zat met de boeienlijn richting de Eems zou hij uitzoeken. Gelukkig had een Zeeuwse garnalen visser, die wij de dag daarvoor al een paar keer vissend hadden gepasseerd, meegeluisterd. De boeienlijn lag een stuk noordelijker. Wat blijkt: onze net aangeschafte kaarten waren hopeloos verouderd. Op het wad veranderd het iedere week.

Om 10:00 kwamen we weer vlot. De reddingsbrigade op Zeeuwse garnalen visser hoefden niet uit te rukken, jammer voor hen, gelukkig voor ons. Gelukkig houd onze elektronische plotter de historische route bij en konden we gemakkelijk terugvaren naar de laatste boei. Daar hebben we net zolang getuurd totdat we de nieuwe vaarroute hadden ontdekt. De kustwacht van Schiermonnikoog hield via de radar een oogje in het zeil. Toen die zag dat wij de goede route te pakken hadden, wenste hij ons een verdere behouden vaart.

Na ruim twee uur zaten we op de Eems. Daar hebben we de eerste message in a bottle overboord gezet. Zijn die lege drankflessen toch nog ergens goed voor. Om 12:30 legden we aan in Borkum en hebben dus de eerste grens gepasseerd.
:SMS update:: 8 mei 2008 :
Vanmorgen vertrokken met een zonnetje van langeroog. Op zee dichte mist. Zeer enerverende uren. Voor de haven van wrangeroog bijna op een ondiepte gelopen maar op tijd gewaarschuwd door een vriendelijke duitser. Morgen naar brunsbutel