Koppeling kapot! Panic ramt kade!

Varen met een boot vereist enige handigheid. Een boot heeft geen rem bijvoorbeeld, maar in plaats daarvan zet je de motor in zijn achteruit.
Stel je voor dat je met je auto een garage in wilt rijden en de auto wil niet meer remmen, maar hoe harder je de rem intrapt, hoe sneller hij gaat rijden, de garage in….

Om drinkwater te tanken moesten we een ongeveer 100 meter varen en er stond een stevige bries. Na een beetje schipperen konden we onze ligplaats in de haven van Meppel verlaten. In het laatste stukje voor de aanleg plaats waar drinkwater gebunkerd (mooie scheepsterm) kon worden, gaf Nico, die op de voorplecht stond, aan dat we iets langzamer moesten gaan varen. Paul stond aan het roer en schakelde de motor in zijn achteruit. In plaats van dat de boot langzamer ging, nam de vaart alleen maar toe en we hadden de wind ook nog van achteren. Met een rotklap zijn we tegen de wal gevaren. De boot (en de kade ook een beetje) heeft een blijvende herinnering aan dit korte tochtje overgehouden, maar de schade valt gelukkig mee. De oorzaak was een losgeschoten koppelingskabel die gelukkig makkelijk kon worden gerepareerd. Nico die dapper de 3,5 ton wegende Panic probeerde tegen te houden heeft zijn voet wat bezeerd, maar ook dat lijkt mee te vallen. Waarschijnlijk kan hij voor 1 mei weer lopen. Geruststellend is dat het een soort scheepvaarttraditie is, dat tijdens het eerste varen in het nieuwe seizoen er dingen mis gaan. En dat hebben we nu tenminste achter de (licht beschadigde) boeg.